Fabada Asturiana - przepis klasycznej kuchni z północnej Hiszpanii

Asturia to wyjątkowy region Hiszpanii z atlantyckim klimatem, wysokimi górami, zielonymi dolinami, dzikim wybrzeżem i wzburzonymi falami. Poza Hiszpanią region jest niestety (a może "stety"?) mało znany. Na charakter mieszkańców regionu mają na pewno wpływ tradycyjne przepisy kulinarne, które są jednocześnie ich unikatowym podpisem. W północnej Hiszpanii niewiele jest potraw tak dobrze znanych jak asturyjska fabada!

Fabada Asturiana to typowy, zimowy klasyk w regionie Asturii. Potrawa, która przypomni Ci babcine "zjedz jeszcze troszkę" przy niedzielnym, rodzinnym obiedzie oraz uczucie, że zaraz pękniesz z przejedzenia, ale jest tak pyszna, że gdybyś tylko mógł, to wziąłbyś dokładkę. To wyśmienite danie, jest co prawda grzechu warte, jednak podczas jedzenia, należy również pamiętać o możliwych "skutkach ubocznych", występujących po zjedzeniu każdego posiłku, do którego dodano rośliny strączkowe.

Mówiąc dokładniej: bomba lipidowa, którą musi przetworzyć żołądek, i uczta, jaką Twoja flora jelitowa będzie miała z oligosacharydami roślin strączkowych, wymaga silnego, wytrenowanego układu trawiennego! Asturczycy mają już wprawę w jedzeniu tych pyszności więc mogą pozwolić sobie na zjedzenie Fabada na kolację, a to nie wpłynie na ich spokojny sen. Jeśli jednak jeszcze nie kosztowałeś tej potrawy, nie poleca się próbowanie jej przed ważnym egzaminem lub spotkaniem.

Zakłada się, że uprawa i konsumpcja fasoli w Asturii sięga XVI wieku. Fabada Asturiana była najprawdopodobniej początkowo bardzo prostym daniem, ponieważ składniki użyte do jej przygotowania są ogólnodostępne. Najczęściej używanym rodzajem fasoli w tradycyjnej recepturze jest „de la Granja”. Ta odmiana jest bardziej miękka i maślana niż zwykła fasola, dzięki czemu idealnie nadaje się do tego dania.

Oczywiście do Fabada Asturiana można użyć również konwencjonalnej fasoli w puszkach lub ostatniej paczki roślin strączkowych, która wciąż leży w szafce i nie masz pomysłu co z nią zrobić, ale jeśli chcesz przygotować tradycyjne, hiszpańskie danie, użyj fasoli podanej w przepisie.

Nie ma na co czekać! Poniżej znajdziesz przepis na tę wyjątkową potrawę z hiszpańskiej Asturii.

Poniższy przepis (zatwierdzony przez Casa Gerardo, restaurację, którą trzeba odwiedzić będąc w Asturii) wystarczy na porcje dla 8-10 osób.

Potrzebujesz:

1 kg suszonych "Fabes" (duża, biała fasola)
65 g masła
2 słodkie kiełbaski chorizo (jeśli to możliwe wędzone)
2 kiełbaski "Black pudding"
65 g solonego boczku
6 g cebuli
4 g papryki w proszku (słodkiej)
0,3 grama szafranu
2 porcje oliwy: 1 do smażenia mięsa, 2 do gotowania
bulion (warzywny lub drobiowy ewentualnie można użyć wody)
sól

Tak przygotujesz to wyśmienite danie:

Namocz wysuszoną fasolę w wodzie przez 12-14 godzin.
Po namoczeniu umieść fasolę w dużym rondlu i zalej dużą ilością wody. Garnek powinien być szerszy niż wyższy.
W innym rondlu zagotuj Compango (czyli kiełbaski chorizo, kiełbaski "Black pudding" oraz boczek) w wodzie przez 5 minut, aby uwolnić część tłuszczu. Odcedź wodę, a mięso całe i niepokrojone dodaj do fasoli.
Teraz dodaj masło i pierwszą część oliwy z oliwek do fasoli i gotuj pod przykryciem przez około 20 minut.
Następnie dodaj sól i szafran. Ilość soli można zmienić w razie potrzeby - w zależności od tego, ile soli jest już w Compango.
Osobno na patelni z resztą oliwy i drobno posiekaną cebulą przygotuj tzw. sofrito. Gdy olej zacznie lekko bulgotać, a cebula będzie już półprzezroczysta, dodaj słodką paprykę w proszku (uwaga: proszek może się szybko przypalić).
Dodaj sofrito do fasoli i zmniejsz ogień.
W zależności od tego czy używana przez Ciebie fasola jest stara czy młoda oraz jak twarda jest woda, czas gotowania będzie różny. Regularnie kontroluj ilość wody podczas gotowania i dodaj bulion, aby danie nie stało się zbyt gęste.
Jeśli chcesz przygotować to danie tradycyjnie to zastosuj się do tego punktu: NIE WKŁADAJ do garnka łyżek, chochli, patyków, szpatułek, widelców, mieczy, toporów, katapult, kusz ani innych narzędzi. To mogłoby wpłynąć na jakość fasoli, np. ją uszkodzi. Aby tradycyjnie mieszać asturyjski „magiczny eliksir”, garnek trzyma się za uchwyty i energicznie potrząsa. Przypadkowe uszkodzenie fasoli sprawia, że sos, który powstaje z soków wszystkich składników, nie nabiera pożądanego smaku i konsystencji.
Podawać po ugotowaniu: Compango jest zwykle podawane osobno. Kawałki są teraz gotowe do pokrojenia i ułożenia na półmisku. Fasola z sosem jest podawana na głębokim talerzu dla każdej osoby przy stole. Dzięki temu każdy może zjeść tyle mięsa, ile lubi.
Nawiasem mówiąc, pyszne, naturalne wino jabłkowe oraz wyśmienity pudding ryżowy na deser dobrze komponują się z tą tradycyjną potrawą.